Ako ay iba!

Sa isang silid na tanging makulimlim na liwanag mula sa di kalayuan ang tanging masusulyapan. Bagkus may liwanag na masisilip bukod tanging nangingibabaw ang dilim ng paligid na siya ring nagbabadya kung ano ang buhay. 

Sa buhay tayo'y nangangailangan ng ilaw na magbibigay liwanag sa karimlan ng mundo. Ngunit kung ang ilaw ay sadyang nawala ,pati ang liwanag ay mawawala narin. Paano pa muling makikita ang makulay na paligid,magagandang bagay, at mga kahalihalinang kalikasan kung walang ilaw na magbibigay liwanag? Kung sa biblya ang ilaw ay direksyon,mula sa pahinang aking nabasa na sinabi ng diyos sa babae ang una at dapat niyang gawin "buksan mo ang ilaw at hanapin mo ang isa sa sampung pilak" na kung saan ito'y pagbibigay direksyon tulad sa kalye na madilim na tanging liwanag ng ilaw ang nagsisilbing dreksyon para sa mga motorista. Paano pa kaya kung walang ilaw? Paano ka makakakita sa dilim tuwing gabi? Paano mu mkikita ang direksyon sa daan? Paano na ang gabi kung walang ilaw?

Ngayon,sa lugar na aking kinauupuan mga tanong na naglalaro sa aking isipan ang pilit hinahanapan ng kasagutan, mga bagay na gumugulo na pilit inaayos kahit sa pamamagitan ng malikhaing isipan, pagbubuo ng kinabukasan kalakip na pagbuo ng basag n plorera sa hinaharap n kalagayan.

Naiisip mo ba ang kahulugan ng likod ng mga salitang binuo dito?

Iyo kayang nauunawan ang bagay na pinipilit mong hawakan at mga pangyayaring ninanais tanggapin pagkat ang dilim ay pilit sumisilip kaya ang liwanag ay pinipilit mong hanapin?

Magulo! Walang payak,tiyak o konkreto ..

Ito ang mundo ,na kahit anung gawin mo iikot at iikot ito, ang tangi mu lang mgagawa ay humubog ng iyong pagkatao at tumungo sa bagay na ikasasaya mo ..

Pananaw mo, komento nyo,ideya niya, opinyon nila, suhestiyon ng iba.

Ang mahalaga AKO AY IBA !

Read More

Friendship Endearment

          Likas sa pilipino ang pagiging palakaibigan kaya naman pati ang mga katawagan di na lingid sa ating kaalamanan ay siya nga namang kaakibat ng relasyon (oopss.. wag mag-isip ng kung anu-ano) ang tinutukoy ko ay ang magkaka-ibigan este! magkakaibigan. Lalake sa lalake, babae sa babae, lalake sa babae, matanda sa bata, propesyunal o simpleng tao lang. Ang pagkakaroon ng bagong kaibigan ay parang pagkain ng ice cream, malamig sa simula pero pag nasanay ka mas masasarapan ka! Ang pagpapanatili naman ng luma at inaamag mong kaibigan ay parang tubig, ipinagpapalit mo man sa softdrinks pero aminin mo kaylangan mo yan!  Well anyway! Para di ka na mabaog sa sinusulat ko maaari ka nang dumiretso magbasa pababa. 

          

Ito ang ilan sa karaniwang ginagamit na tawagan (Endearment) ng magkaibigan at ang kahulugan sa likod nito:

1. Best- ginagamit ito kapag kadalasan matagal na kayong magkaibigan o may bagay siyang lubhang naitulong sayo.

Aminin mo! Kaya nauso ang tawagang ito sa inyo ay dahil gusto mo  na mas makinabang pa (yes! best ibang level nga naman)

2. BFF- (Best Friend Forever) kadalasan mas ginagamit ito ng kababaihan, maaaring sa kapwa nila babae o sa mga kalalakihan. Itinataas nilaang antas ng nais nilang pagkakaibigang dalawa, nagpapakita ito ng (selfishness) yan yung tipong gusto niyang sabihin sa iba na ikaw lang at siya lang dapat ang bff mo (Gusto nito ng extra special attention)

3. Bessy- Para ito sa mga sweet (ehem! I mean Pa-SWEET). Ang tumatawag nito ay naiilang sa tawagang best kahit na ba dito hango yan. Yan yung mga pa bebe.

4. Bestfriend- Ginagamit naman ito kapag ang kaibigan ay nagpapahiwatig ng pagyayabang. Pagyayabang na gustong ipangalandakan na ikaw ang pinaka tatalik niyang kaibigan at pagyayabang na heto na ang narating niya! At animoy gustong sambitin. ikaw anu nang narating mo?

5. Friend- Ito naman ay para sa mga taong feeling close kasi may kaylangan siya sayo. 

6. Friendship- mga pasosyal at gustong maging sosyal.

7. Tol- Tawagan ito ng feeling straight. Kapag sa lalake ginagamit nila itong tawagan sa kapwa nila lalake para di sila mapaghalataan na sila ay Hindi straight (Samahan pa ng tonong pilit na tigas) 

8. Pare/Mare- Heto naman ay para sa looking forward na endearment. Nagbabadya na nais ka nilang kunin na ninang o ninong sa kanilang magiging anak. O looking forward para utangan ka.

9. Dre- Astig! Astig DAW kasi bago sa pandinig. kelan lang kasi to naimbento. Para ito sa mahilig makitrending at kunwari sawa na sa iba pang tawagan.

10. Par- Para sa mga tamad. Tamad buuing tawagin ang tawagang "Pare". Oh! wag na magisip ng kung anu yan ang ideya ng tinanong ko eh.

-- Ang mga nakalimbag sa itaas ay hindi nais putikan ang tawagan ng bawat magkakaibigan, ito ay hango sa maraming tao. Di mo maiaalis ang obserbasyong kanilang inuukol sa bawat sambit na lumabas sa iyong labi at sinamahan mo pa ng gawi, kaya lalong nagbibigay kahulugan anumang salita ang galing diyan sa bibig mo.

Paalala: Huwag magreklamo kung isa ka sa mga ito, Sadya talagang masakit ang Katotohanan.

Read More

Ang aking malalang karamdaman

Masaya maging masaya.. binubuhay nito ang katawang pangtao. Yung tipong feeling mo kumpleto ka kapag masaya ka. Di ka na naghihintay ng kinabukasan para sa araw mong puno ng kaligayahan. Ganyan ang tao. Ganyan tayo. Natural sa atin ng may damdaming pagiging masayahin. Sa maliit at kapirasong bagay basta't pumukaw ng ating pansin, nasisiyahan tayo. para saan? para sa ating sarili. Sino bang nilalang ang ayaw maging masaya? Bukod sa masarap sa pakiramdam nakakalimot ng problema, nakakabuhay pa ng enerhiya sa katawan.

Ngunit, di maiaalis ang kalungkutan sa likod ng kasiyahan. Na kung gaano ka kasaya, sa likod ng mga ngiting ito, doble ang kalungkutan na nararamdaman mo. Lalo na kapag dumating ka sa puntong, may bagay na talagang magpapalungkot sayo.

Ako si Ako. bagamat kilala ko kung sino ako may mga bagay na talagang di ko kilala sa sarili ko. Ninais ko mang baguhin ang mayroon sa akin tila may enerhiyang pumipigil at inuudyukan akong gawin. Yun ay ang, maging Malungkot. Dumadating sa buhay ko na sobrang saya ko, sa kadahilanang may mga tao o bagay sa paligid ko na na-aappreciate ko. Makasama at makausap ang kaibigan, makatanggap ng tawag mula sa importanteng tao, makakuha ng mataas na marka, makatulong sa matandang tatawid, makakain sa agahan, makita ang sariling  piktyur sa facebook na kayraming likes. Ito lamang ang ilan sa mga simpleng bagay na nakapagpapasaya sa akin. Kung gaano man kasimple o kababaw ang aking kaligayahan ganun naman kalalim kung ako'y may kalungkutan. Di ko hilig magalit sa tao kahit na may nagawa itong di maganda sa akin, ilang minuto huhupa na ang inis ko pero ang kapalit nun pagdaragdag sa kalungkutan ko na minsan nang muli gumana ang isip ko para mainis sa iba. Mas naiinis ako sa sarili ko kaysa sa ibang tao. Ayoko na minsan pinagiisipan ko sila ng masama, ang balik nun sa akin "Ang sama sama ko" Minsan naisip ko baguhin kung ano meron ako. Pero hinahatak talaga ako paminsan minsan ng emosyon ko (hindi ugali) Isa sa natuklasan ko sa aking sarili na hindi pala ugali ko ang problema, kundi emosyon. Emosyon na pumapatay sa maganda kong aura at humihila sa aking ugali upang maging masama. Ang tao, hindi lang ako, madalas magpadala sa emosyon na kun ano meron sila kaya bandang huli kapag nakapagdesisyon silang di maganda, negatibo ang resulta. Hamunin ko man ang emosyon ko na huwag magpatalo, animo'y halimaw siya na ayaw magpadaig. Mahirap, mahirap para sa akin na makipagbuno sa aking emosyon. Oo, hindi ko ito nailalabas sa ibang tao. May shield ako. Di nila nakikita kung ano ang totoong nararamdaman ko. Ngunit, ng ako'y mag-isa hetong si emosyon lalagablab na parang supernova na apoy. Bulalakaw nga minsan kong itong tawagin, mabilis, matinis kung lumusong sa aking pagkatao. Napapaisip nga ako na baka sakit na nga ito, pero hindi, alam ko natural na ito sa pagkatao ko at akin ring nauunawaan na kung may kasayahan ay may kalakip na kalungkutan. Naiisip ko na lamang na solusyon ay yung, mabilis na palitan ang kalungkutan sa kasiyahan, bagamat di ko siya kayang ialis tanging itong paraan ang aking naiisip upang maibsan ang sakit na nararamdaman.

Isa itong malalang karamdaman na mahirap pagalingin pero kung mapapaikot mo sa iyong mga kamay ang kapalaran ng iyong emosyon maaaaring di na ito gumaling kundi maging magandang bahagi ng iyong buhay na minsan mong naranasan at natuto ka mula dito.

Read More

Ped Xing

I live my life as it is. I mean; I eat, I drink, I walk, I go to school, talk with my friends, do some social networks stuff, scratching my head when something confuse me, My eyes blinking, I sleep, wake up, sleep, wake up and laugh.. Talk and laugh, tease and laugh, listen and laugh. Laugh until I didn't how I'm going to define what I am laughing for? Is this mouth used to laugh? or better said that laugh means I'm happy? Yeah. All people assume when someone's show they're teeth with a sounds of joyful voice they're laughing, laughing for happiness and enjoyment. But, behind of it sorrow still stood up after us and walk to our front just to remind us "I'll never leave you, I didn't stop bothering you" that's the common thing person's have, problem. We always whisper to ourselves not to think about it, often we used our defense maneuvers just not to affect with that universal issue. Problem that never leave us nor separate form us. It always comes after our name. However, people counteract that spontaneous thing. Hang out with friends, explore different places, lots of money spends to party, got drunk, smoked, road trip, food trip, movie marathon and sometimes other people do rest or sleep. Well, actually that's better, I can say there's nothing wrong about that but the question is, what will happen after? Those problems go away? Is they gonna leave you now? or they just jump out unto your mind until you just like having amnesia and nothing to remember? So, no correct answer among the said choices, right?. Admit it, it still in us. Sad thing is, it never solved! That's life and truth hurts, the mere fact acceptance is the only thing we need to have. And that I think I should possess. Honestly, I'm not in the part of self-actualization of what we so called the fulfillment of a person. I feel enjoyment, I laugh and I smile. Is it happiness? or am I on state of being happy? Anyway, even I'm not yet fulfill with my life because of financial incapability, career, family relationship, or social life I am Happy and feel so at ease.

Here's my way how I does it:

#1 I hear and I forget-->
     I usually started conversation with a circle of friends or acquaintances and gossip always be part of it but I stand for my principle "I hear and I forget" in that way I will never tempt to share with others and not bothering myself about what I hear. Simply just it comes to my right ear and come out to the left one and vise versa. So I keep my friends as my friends and forgot what they said.

#2 I see and I believe-->
     Yeah. I hear that but still reality would be best. That's the power of Action speaks louder than words. When I see I see and I believe what I saw. But, I should not tell to anybody what is my outcome to what I see. I just keep it to my own.

#3 I feel and I understand-->
      I got confused when I hear something that I saw at the same thing. So, I used my Empathy technique to measure how they feel that way or what they think about that. And, if I still didn't get it. I do it. I feel it and at last. Now I understand.

#4 Accept and don't regret-->
     Yes, definitely yes! Accept the fact and don't feel regret about what happen or what would be the consequences. It only may happen once and never go back the tick tack of the clock before it happens but at least I did. I stand with all my proud and dignity that what I decided to do is what I must did! No regrets No pain. More acceptance More freedom. It's just how you handle the situation after it. Besides this present era is hard to drive our lives and yet the future era will be more harder than it have before. Survival of the fittest. If you want something that you never had you must do something that you've never done, and that is,  Changes.

and lastly,

#5 Appreciates
     For me, that's the most important thing to a human being. If you have the capability of doing so that acceptance but your not appreciating what have you've done because it humiliates you or it's not the thing that should be proud of, your more than to a person with no arms and legs but still can drive safely on they're  way home, a poor man who don't have family to lean on and alone with all he live with his life, a blind person who never see that is the color of sky, a girl who has been diagnosed with leukemia and an hour left with her life and chair that doesn't feel and knows how life is. In simple thing that you have to appreciates. do it. When a vendor smiles at you in the morning and greets you good morning, replied a smile or better a say a greetings  too. Your parents tap your back and whisper to your ear how they loves you, A inspirational post you saw anywhere, an old shoes you wear almost a year, a small house but a home, a rocks that keeps the bridge strong, a high-land place that never flood, a blue sky, a water in a glass, letter from someone, a piece of advice, a compliment, a reprimands, a shout, a silence, everything that God's made for us. Everything taht we should appreciate even the smallest value that we had.

That's life. That is how happy I am living my life for. My purpose, My happiness. Every little thing up to the biggest.

I hear, I see, I feel, I accept and I Appreciates.
I forget, I believe, I understand, I don't regret and I Appreciates.

Read More

buhay estudyante

isang linggong balisa, iritable at di makatulog pagkat may mga bagay akong dapat tapusin ngunit sa dami rin ng ginagawa lalong lumiliit ang oras ko para gawin yon. Isang subject lang.. 3 units nga lang eh saka 3 hours lang ang pasok namin don sa isang linggo pero.. pero.. yung mga gagawin daig pa namin ang schedule noong nakaraang taon na 11 hours at daig pa nito ang 5 units naming subject. hala teka! nasa bait pa kaya kami? biyernes ibinigay ang gagawin at sa susunod na biyernes na namin iyon ipapasa. ayun isang linggo pa pala! yun ang akala namin. Dahil sa final week kaylangan din namin magreview (kuno!) dumaan ang sabado linggo wala pa kami nagagawa dahil sa dami pa ng dapat tapusin pagkat may subject pa kaming iba bukod sa kanya. Lunes akala namin makakapagumpisa na eh! kaylangan pala naming magpractice para sa myusikal play namin sa miyerkules kaya pati martes binuno na nami npara sa praktis. Dumaan din si miyerkules gawa ng kaylangan i-play ang final requirements namin ay di na kami nakagawa pa. Umpisahan na sana namin sa huwebes kaso nagteks ihinto daw ang kompyuteysyon, sunod naman kami. Biyernes na, kampante kami syempre pinahinto eh akala namin di na gagawin (asa!) haha. yun pala may karagdagan pa at sa linggo na ipapasa (huwaaaw) kaylangan na ata tumawag ng klasmeyt ko ng lahat ng santo, tas yung isa kong kgrupo magdarna nalang, o kaya lahat kami talon nalang sa ten floor na building sabay sabay sa pressure na pumatong sa ulo namin. Isang linggong balisa, iritable at di makatulog tapos madadagdagan pa. Susmariya! mahy goodness op milk! Biyernes palang ng gabi gumawa na kami hanggang sabado, pahinga onti gawa ulit, pahinga onti gawa ulit, pahinga onti pahinga gawa gawa gawa.. wala ng pahinga. At doon ko nakilala si spearman galing sa baul ng statistics, kala ko magiging mabait sya yun pala pahihirapan kami sa dami ng gagawin sa kanya (naisip nga namin wag na kaya ituloy) pero hindi dahil estudyante kami kaylangan magsakripisyo! 28 hours na kaming di natutulog ng makilala ko naman si split halves ayun! di rin sya mabait. Actually mali pa nga pagkakagawa namin sa kanya kaya ulit ulit din kami. Heto na linggo na, na akala naming pasahan di naman pala salamat narin pero sa pasahan na itinakda tila kami nawindang dahil sa isang araw na aming gugugulin para sa pahinga na sana wala rin pala! hala ulit pala. tila parang guho na bundok ang tumalima sa aming mga ulirat! pero kaya at kakayanin yon. anumang dami o gaano man kahirap kakayanin at gagawin sa abot ng aming makakaya. Kahit na napapaisip kami kung bakit namin kaylangan magkompyut kompyut eh! sikolohiya kami di naman namin makokompyut yung tao pagineevaluate namin, di naman kami gagamit ng numero para malaman sakit ng isang tao, at di rin namin kaylangan ng napakaraming computations na yun para mabuhay kami. kung tutuusin kahit di namin gawin yun hihinga parin kami. 

               Pero sa kahulihan ng pagsusulat ko nito, naisip ko ang kahalagahan nito, yung epekto sakin ng mga numerong ito. Bawat titig ko sa kanila naiisip ko KAYA ko pala! magagawa ko naman pala eh bakit ako susuko? di porket di related sa course ko di ko na gagawin? nagpapatunay nga yun na walang limitasyon ang kaalaman ng tao. Mas naging aggressive ako sa paraang gagawin ko ang bagay na sa tingin ko nung una ay imposible pero makakbuti. Worth trying for. (ika nga!) nahirapan nga ako pero marami akong natutunan; sa numero, sa pagaaral, at sa buhay ko.

simple lang pero maraming nagbago at nakatulong sa aking pagkatao. Drama! eh. yun talaga eh kung ano pa ang korni sya ang nakakatawa. (anong connect?) 

Read More

ang USOK ng lipunan sa likod ng kahirapan..

aking namataan ang isang batang ito na kay ligayang pahithit-buga sa kanyang hawak na istik.

Ano? sino? bakit? paano? ilan lang ito sa mga katanungang bumabalot sa aking isipan kung ano nga ba ang dahilan ng karamihang kabataang nalululong sa mga bisyo? maaari bang problema sa pamilya? sa pera? pagkain? gamot? walang laruan? walang mapaglibangan? nalulungkot? nalulumbay? o sadyang masaya lang sila sa kanilang napupusuang gawain?. Sino ba ang dahilan? kanila bang mga magulang na nagpabaya? kaibigan na umanyaya? o udyok ng sarili sa mga nakikita?. Bakit nila ito ginagawa? dahil sa karaniwan ng nakagawian? hanap ng katawa? at paano nga ba nila ito mapipigilan?

.. ang huling katanungan ay sadya lamang na kayhirap sagutin pagkat ang tangi lamang makakalunas ay ang mismong tao na gumagawa nito o mga taong malapit sa kanila.




Nakalulugmok..


                                                                      Nakasusuray..









                           Ako'y Nalungkot..







pagkat ito na ang kabataan ngayon sa bagong henerasyon.




Noong matandang panahon, ang mga kabataan ay kaysiya-siyang matutuhan ang mga bagong letra, mga numerong mala ginto sa mata at mga bagay na nais nilang makita. Mga ngiti nilang nangungusap na kuntento na sa mga bagay na nais nilang makuha. Ang panahon kung saan ang mga kabataan ay walang mga muwang. Ngunit ngayon, dumating ang bagong siglo kasabay ang bagong henerasyon ng mga kabataan!

Kahirapan! kahirapan ang pangunahing dinadaing ng mga tao kaya't natutukso sa mga gawing liko-liko. Nagnakaw pagkat walang makain, nagrurugby sa paraang mapalipas ang gutom, lumayas sa tahanan pagkat       ayaw makaragdag palamunin sa pamilya, tumigil sa pag-aaral at mas pinili ang barkada at kung minsan natututo na sila kung paano pumatay!! di bat' kalugmok-lugmok ang kanilang sinasapit?
Hindi nila kasalanang mabuhay sa mundo, hindi nila kasalang mamulat sa kapaligiran, kung ang mga dahilan rin naman ay ang mga taong kanilang pinagkakatiwalaan ay siya rin namang maguudyok sa kanila sa ganitong bagay.

Matuto ka paring magpasalamat kung saan ka nagmula. Hindi dahilan ang karumihan at kasalanan sa mundo upang malugmok sa mga masasamang bisyo.

Darating man ang problema, kasawian, kapighatian at anumang pighati huwag mong kakalimutang ito'y iyong paslamatan pagkat hindi ito sayo ipagkakaloob kung hindi ka pinagkakatiwalaan ng nasa itaas na iyo itong makakaya.

                                 Masaya maging bata! Dahil minsan ka lang maging bata :))

Read More

Till Life do us Together

Had it been started right...
key to a blessed marriage

There is only one key to successful marriage- start it right !

When people accord marriage all it's due respect and honor, God rewards them. The bible pictures a blessed marriage: "Blessings on all who reverence  and trust the Lord-on all who obey him! Their reward shall be prosperity and happiness. Your wife should be contented in your home. And look at all those children! There they sit around the dinner table as vigorous and healthy as young olive trees. That is God's reward to those who reverence and trust him" (Ps.128:1-4,LB).

Moreover, the Bible teaches that the blessed marriage is one with the head of a family who loves; is not harsh with her and who is responsible father and good provider. In return he finds a good wife  who is given by the Lord , loves him and his children  and respect him , and is submissive to him . Their children, on the other hand, are obedient and respectful , are a joy to them . Indeed a blessed marriage builds a family that stands firm, amidst all trials and is untouched by troubles.

However happy you are before the ceremony, there's something about getting married that can rock the boat. Most couples wobble on honeymoon. Many find that once back home, things aren't going as well as they did before the ceremony. A staggering one in two marriages are also set to fail.

So whether you're a blushing bride or forty years down the road, how can you make your marriage work? The answer is to look at what effective couples do and apply their secrets to your relationship.

Successful Married Couples get their deal straight 
Marriage is different from living together. It's not necessarily better, but it's different. Both of you will have different expectations of a 'spouse' than of a 'partner' - often basing those expectations on what you saw of your parents' married life. For example, you may have been happy for your man to live the student life before the wedding, but afterwards, you expect him to draw a regular salary.

Successful couples talk deeply before the wedding about their expectations of each other, and if there's serious disagreement - for example he wants kids, she doesn't - they think seriously about whether to marry. After the wedding, successful couples also talk regularly to check their expectations of married life. If those expectations clash, they keep communicating until they have understanding and agreement.

Successful Married Couples keep their individuality
However independent you were before, marriage has a habit of sucking you in to being a couple.

Particularly if the marriage involves children, your lives are increasingly tied up together day-to-day. The result is often feeling both dependent and depended on - as though you have someone constantly clinging to your ankles.

Successful couples know that, however much love there is, marriage can bring this trapped feeling. They encourage each other not to be always 'us', to take 'me' time, to have 'me' hobbies and even 'me' friends. This way, each partner brings individuality in to the marriage, keeping it fresh and alive.

“Success in marriage does not come merely through finding the right mate, but through being the right mate.” – Barnett R. Brickner

Wise couples realize that a nice home, car, or retirement account may appear nice to have, but they do not make a successful marriage. They understand that there are far more important principles at play. As a result, they have learned to invest their money, energy, and time into the 8 essentials of a healthy marriage:

1. Love/Commitment. At its core, love is a decision to be committed to another person. It is far more than a fleeting emotion as portrayed on television, the big screen, and romance novels. Feelings come and go, but a true decision to be committed lasts forever – and that is what defines true love. It is a decision to be committed through the ups and the downs, the good and the bad. When things are going well, commitment is easy. But true love is displayed by remaining committed even through the trials of life.

2. Sexual Faithfulness. Sexual faithfulness in marriage includes more than just our bodies. It also includes our eyes, mind, heart, and soul. When we devote our minds to sexual fantasies about another person, we sacrifice sexual faithfulness to our spouse. When we offer moments of emotional intimacies to another, we sacrifice sexual faithfulness to our spouse. Guard your sexuality daily and devote it entirely to your spouse. Sexual faithfulness requires self-discipline and an awareness of the consequences. Refuse to put anything in front of your eyes, body, or heart that would compromise your faithfulness.

3. Humility. We all have weaknesses and relationships always reveal these faults quicker than anything else on earth. An essential building block of a healthy marriage is the ability to admit that you are not perfect, that you will make mistakes, and that you will need forgiveness. Holding an attitude of superiority over your partner will bring about resentment and will prevent your relationship from moving forward. If you struggle in this area, grab a pencil and quickly write down three things that your partner does better than you – that simple exercise should help you stay humble. Repeat as often as necessary.

4. Patience/Forgiveness. Because no one is perfect (see #3), patience and forgiveness will always be required in a marriage relationship. Successful marriage partners learn to show unending patience and forgiveness to their partner. They humbly admit their own faults and do not expect perfection from their partner. They do not bring up past errors in an effort to hold their partner hostage. And they do not seek to make amends or get revenge when mistakes occur. If you are holding onto a past hurt from your partner, forgive him or her. It will set your heart and relationship free.

5. Time. Relationships don’t work without time investment. Never have, never will. Any successful relationship requires intentional, quality time together. And quality time rarely happens when quantity time is absent. The relationship with your spouse should be the most intimate and deep relationship you have. Therefore, it is going to require more time than any other relationship. If possible, set aside time each day for your spouse. And a date-night once in awhile wouldn’t hurt either.

6. Honesty and Trust. Honesty and trust become the foundation for everything healthy in a marriage. But unlike most of the other essentials on this list, trust takes time. You can become selfless, committed, or patient in a moment, but trust always takes time. Trust is only built after weeks, months, and years of being who you say you are and doing what you say you’ll do. It takes time, so start now… and if you need to rebuild trust in your relationship, you’ll need to work even harder.

7. Communication. Successful marriage partners communicate as much as possible. They certainly discuss kids’ schedules, grocery lists, and utility bills. But they don’t stop there. They also communicate hopes, dreams, fears, and anxieties. They don’t just discuss the changes that are taking place in the kid’s life, they also discuss the changes that are taking place in their own hearts and souls. This essential key cannot be overlooked because honest, forthright communication becomes the foundation for so many other things on this list: commitment, patience, and trust… just to name a few.

8. Selflessness. Although it will never show up on any survey, more marriages are broken up by selfishness than any other reason. Surveys blame it on finances, lack of commitment, infidelity, or incompatibility, but the root cause for most of these reasons is selfishness. A selfish person is committed only to himself or herself, shows little patience, and never learns how to be a successful spouse. Give your hopes, dreams, and life to your partner. And begin to live life together.

This is a simple call to value our marriages, treat them with great care, and invest into them daily. Accomplishing the items listed above will always require nearly every bit of yourself… but it so worth it. After all, a successful marriage is far more valuable than most of temporal things we chase after with our lives. And will always last longer.

Read More